ทศชาติชาดก เรื่องสุวรรณสาม ผู้ยิ่งด้วยเมตตาบารมี ตอนที่ 10

เมื่อยามอรุโณทัย พระโพธิสัตว์จะตื่นแต่เช้าตรู่ รีบลุกจากที่นอนโดยไม่อิดออด เก็บกวาดที่อยู่อาศัยของบิดามารดาจนสะอาดเรียบร้อย จากนั้น พระโพธิสัตว์จะเข้าไปกราบเท้าบิดามารดาทั้งสอง เพื่อไปตักน้ำยังแม่น้ำมิคสัมมตา

ทศชาติชาดก เรื่องสุวรรณสาม ผู้ยิ่งด้วยเมตตาบารมี ตอนที่ 8

ทั้งสองจึงพากันไปยืนหลบฝนอยู่บนจอมปลวกใหญ่ภายใต้ ร่มไม้นั้น โดยหารู้ไม่ว่า ภายในจอมปลวกนั้นมีอสรพิษร้ายตัวหนึ่งอาศัยอยู่ สายฝนได้ไหลหลั่งลงมาอย่างไม่ขาดสาย จนร่างของทั้งสองท่านเปียกชุ่ม น้ำฝนปนเหงื่อไคลของฤษีทั้งสองได้ไหลลงสู่ช่องจอมปลวก

หมู่ทะเลสาบผุดกลางทะเลทรายจีน

แบตแมน-แบตบัสเตอร์ส มือปราบค้างคาวกวนเมือง

ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 22

จากนั้นก็ทรงมีพระราชดำรัสสั่งให้เปิดท้องพระคลังทั้งหมด และให้จารึกแผ่นทองคำติดไว้ ณ เสาท้องพระโรงว่า “ผู้ใดต้องการทรัพย์สมบัติเงินทองของมีค่า ก็จงมาขนเอาไปจากท้องพระคลังหลวงนั้นเถิด”

ตะลึง....ช็อค....เจ้าสัวยกที่ดิน 5,000 ไร่ คืนรัฐเพื่อรักษาป่า

แคร์ทำไมก็แค่ "โลกร้อน"

ไม่ได้เจตนา

ในวัยเด็ก เขามองตัวเองในกระจก แล้วเกิดคำถามว่า ตัวเขาเป็นใคร มาจากไหน เมื่อโตขึ้นเขาตามหาชีวิตในอุดมคติอยู่เป็นเวลานาน ก็ไม่พบ...จนในที่สุด เขาได้พบกับคุณครูไม่ใหญ่แห่งโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เส้นทางของการสร้างบารมีจึงเริ่มขึ้น...ปัจจุบัน เขาเป็นผู้นำบุญของจังหวัดหนึ่งทางภาคอีสาน และจะขอสร้างบารมีติดตามคุณครูไม่ใหญ่ไปทุกภพทุกชาติ จนถึงที่สุดแห่งธรรม

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๗ ( เสด็จออกบรรพชา )

เมื่อพระโอรสพระธิดาทอดพระเนตรเห็นพฤกษชาติเผล็ดผลในป่าใหญ่ อยากเสวยผลไม้เหล่านั้น ต้นไม้เหล่านั้นก็น้อมกิ่งลงมาให้พระโอรสพระธิดาสามารถเด็ดเสวยได้เองอย่างง่ายด้วย พระนางมัทรีราชเทวีทอดพระเนตรสิ่งอัศจรรย์นี้ รู้ทันทีว่า เป็นเพราะอำนาจแห่งทานบารมีของพระเวสสันดร

มัวแต่ทำชักช้าอยู่

บ่อยครั้งที่น้ำตาของลูกไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัวเพราะลูกสงสารเขา และรู้สึกร้าวรานใจในทุกครั้งเมื่อได้ยินเขาตัดพ้อเสมอๆว่า “ หนูเป็นอย่างนี้..ให้หนูตายไปซะเลยดีไหม..” หรือบางทีเขาจะพูดกับยายเขาบ่อยๆว่า “ยายจ๊ะ..หมอนของหนูใบนี้มันนิ่มดีหนูชอบ หากหนูตายไปแล้วเอาใส่โลงไปให้หนูด้วยนะจ๊ะ”