กิจกรรมในวันมาฆบูชา 2556

วันมาฆบูชา กิจกรรมเนื่องในวันมาฆบูชาประจำปี 2556 ทำบุญ ตักบาตร เวียนเทียน ฟังธรรม การจัดงานกิจกรรมวันมาฆบูชา จากทั่วประเทศไทย รวมไว้ที่นี่

เกาะติดบรรยากาศเดินธุดงค์ธรรมชัยปีที่ 2 วันที่ 21 มกราคม 2556

วันนี้ หลวงพ่อพระศรีธีรวงศ์ ป.ธ.9 ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดพระประโทณเจดีย์ เจ้าคณะอำเภอดอนตูม ได้เมตตาเป็นแม่ทัพธรรมนำออกจากวัด ท่ามกลางเสียงสาธุที่ดังกระหึ่มไม่แพ้ที่ไหนๆ เลย

กัณหชาดก ชาดกว่าด้วยผู้เอาการเอางาน

ในอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ของมคธรัตนนั้น มีความยิ่งใหญ่และสำคัญยิ่งของพุทธศาสนาควบคู่อยู่ด้วยกันหลายประการ หนึ่งในนั้นคือ พระเวฬุวณาราม ซึ่งเป็นวัดแห่งแรกของพระพุทธศาสนาก็ได้สร้างขึ้น ณ ดินแดนแห่งนี้ โอวาทปาฏิโมกข์ที่พระพุทธองค์ทรงแสดงแก่อริยสาวก 1,250 รูป และการบัญญัติพระธรรมวินัยในหลายสิกขาบท

มุทุลักขณชาดก-ชาดกว่าด้วยกามกิเลสคือต้นเหตุแห่งความเศร้าหมอง

สมัยพุทธกาลผ่านมาพระเชตะวันมหาวิหารของพระบรมศาสดาร่มเย็นเป็นที่พึ่งพาของเวไนยสัตว์อย่างทั่วถึง ดุจแสงจันทร์วันเพ็ญอันสว่างนวลทั่วปริมณฑล แต่จันทร์กระจ่างฟ้าก็หาทำความรื่นรมย์ได้ทั่วทุกคนไม่ ยังมีภิกษุหนุ่มชาวสาวัตถีรูปหนึ่งกำลังกลัดกลุ้มอยู่กับความทุกข์ภายใต้แสงจันทร์นวลทุกราตรี

ทอดผ้าป่าสามัคคี ปฐพีเกริกธรรม ธุดงคสถาน “นครธรรม”

มีพระบรมธาตุเจดีย์ ที่ตั้งตระหง่าน ชูยอดแห่งมหารัตนมณีที่สุกใส งดงาม อย่างองอาจ สง่า และสงบแสดงถึงความรุ่งเรืองแห่งพระพุทธศาสนา ณ ดินแดนแห่งนี้มาเป็นเวลาช้านาน พระบรมธาตุ

ทำง่ายๆสบายตัวก็จะเข้าถึงได้สบายใจ

การนั่งสมาธิไม่ได้ยากอย่างที่คิด หากทำอย่างถูกวิธีตามหลักวิชชา แม้มาจากต่างที่ต่างวัยต่างภาษา แต่สิ่งที่ได้พบเหมือนๆกัน นั่นคือความสุข

ปิดอบายได้ด้วยบุญบวชพระ

แม้จะเคยดำเนินชีวิตผิดพลาด แต่ด้วยอานิสงส์จากบุญบวชพระ ก็สามารถชิงช่วงปิดอบายไปสวรรค์ มีความสุขในปรโลก

เปลี่ยนทุกอนุวินาทีเป็นบารมีโดยการชวนคนบวช

เกาะติดสถานการณ์ชวนบวชอุบาสิกาแก้วห้าแสนคน

จดหมายจาก กัลยาณมิตรเนาวรัตน์ นวลขาว ผู้นำบุญชวนบวช

อุทาหรณ์เตือนใจ...ชีวิตเป็นของน้อย รีบสร้างบุญสร้างบารมี ก่อนที่เวลาของเราจะหมดลง

ความสุข...ที่แท้จริงแล้วอยู่ในตัวเรานี่เอง

การอบรมในครั้งนี้ดีมากๆ ผมได้ฝึกทุกอย่างและยังได้นั่งสมาธิอย่างเต็มที่อีกด้วย โอ...พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ วันแรกที่นั่งสมาธิ ขนาดว่าซ้อมมาแล้วนะครับ มันก็ยังเมื่อยสุดๆ ผมปวดไปหมด ทั้งแขน ขา บ่า ไหล่ ลำตัว และหัวเข่า และวันที่สองความปวดเมื่อยก็ยิ่งทับทวี จนรู้สึกว่ากระดูกแทบจะหลุดออกมาเป็นชิ้นๆ นั่งไปสักพักความชาก็มาเยือน ผมชาไปหมดทั้งตัว แต่เพราะอยากเข้าถึงธรรม ผมจึงคิดว่า “ตายเป็นตาย”